Στο πλαίσιο του μαθήματος «Προφορική Ιστορία» με διδάσκοντα τον Αντώνη Αντωνίου συγκεντρώθηκαν συνολικά 19 συνεντεύξεις αφήγησης ζωής που πραγματοποιήθηκαν από προπτυχιακούς φοιτητές του Ι.Α.ΚΑ το χειμερινό εξάμηνο του 2018 για το θέμα της αποβιομηχάνισης. Στόχος της έρευνας ήταν να καταγραφούν οι αλλαγές στον εργασιακό βίο και η νοηματοδότησή τους από άνδρες και γυναίκες που απασχολήθηκαν σε εργοστάσια κατά τις τελευταίες δεκαετίες και βίωσαν το κλείσιμο της επιχείρησής τους, την απορρύθμιση των σχέσεων εργασίας μετά το 1990, την ανεργία ή και μορφές αντίστασης των εργαζομένων στις αλλαγές αυτές. Οι αφηγητές/αφηγήτριες που παραχώρησαν συνέντευξη είναι γεννημένοι μεταξύ του 1944 και του 1972 και ο εργασιακός τους βίος καλύπτει κυρίως το διάστημα από τη δεκαετία του 1980 μέχρι σήμερα, ενώ οι γεροντότεροι έχουν δουλέψει σε εργοστάσιο και στη διάρκεια της χούντας και της μεταπολίτευσης. Αυτό σημαίνει ότι οι αφηγήσεις ζωής της συλλογής έχουν μεγάλο ενδιαφέρον για τη μελέτη της αποβιομηχάνισης, καθώς οι εμπειρίες των αφηγητών καλύπτουν συχνά τόσο μια εποχή «ευημερίας» με άφθονες ευκαιρίες απασχόλησης στα μέσα της δεκαετίας του 1980, όσο και τον προσωπικό και επαγγελματικό καταποντισμό που σημειώθηκε στις επόμενες δεκαετίες, και ιδίως στα χρόνια της κρίσης. Οι ραγδαίες αλλαγές στον κόσμο της εργασίας οφείλονται κυρίως στην απορρύθμιση των σχέσεων εργασίας στη δεκαετία του 1990 και στο κλείσιμο πολλών εργοστασίων λόγω ανταγωνισμού με φθηνά προϊόντα από την Κίνα, τη Βουλγαρία κλπ και λόγω της μετεγκατάστασης ελληνικών επιχειρήσεων σε γειτονικές χώρες στα χρόνια της κρίσης. Οι συνεντεύξεις αφορούν κυρίως επιχειρήσεις μετάλλου και ιματισμού που έκλεισαν μετά το 2006. Οι περισσότερες αφορούν τη βιομηχανική περιοχή Βόλου, αλλά υπάρχουν και συνεντεύξεις για τη Θεσσαλονίκη (Κόκα-Κόλα). Λάρισα (Ραπτέξ,ΒΙΟΤΕΞΤΙΛ, Όλυμπος), Λαμία (ξυλουργία) και Ξάνθη (εργοστάσιο ζάχαρης). Το δείγμα περιλαμβάνει 15 άντρες και 4 γυναίκες. Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν με βάση οδηγό.

Non-probability: Availability

Face-to-face interview