Το βιβλίο (α’ έκδοση 2019, β’ έκδοση αναθεωρημένη 2020) αποτελεί μια συλλογή προφορικών βιωματικών αφηγήσεων γύρω από την Εξέγερση του Πολυτεχνείου της Αθήνας, από τις 14 ως τις 18 Νοεμβρίου του 1973 που συλλέχθηκαν για το σκοπό αυτό. Σκοπός του βιβλίου είναι η μελέτη της μικροϊστορίας της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου από διάφορες οπτικές γωνίες, μέσα από την αντιπροσωπευτικότητα του δείγματος των προφορικών μαρτυριών, στα πλαίσια μιας συστηματικής προσπάθειας να καταγραφούν αφηγήσεις που προσφέρουν μια όσο το δυνατόν ευρεία και σφαιρική εικόνα των γεγονότων. Βασικός ερευνητικός προβληματισμός ήταν η χρήση της ατομικής μαρτυρίας ως εργαλείου τεκμηρίωσης και εμπλουτισμού σε επίπεδο πραγματολογικών δεδομένων, αλλά και οι όροι αντιπαραβολής της προσωπικής, βιωματικής κατάθεσης με τη συλλογική μνήμη, η οποία στην περίπτωση του προκείμενου ερευνητικού αντικειμένου, συγκροτεί ένα ή και περισσότερα καθεστώτα μνήμης. Βασικό κίνητρο της έρευνας ήταν η διάθεση στοχασμού πέρα από τις ταυτίσεις της «Γενιά του Πολυτεχνείου», όρου με ουσιοκρατικά χαρακτηριστικά στην ιστοριογραφία αλλά και στη δημόσια συζήτηση, με έναν συγκεκριμένο κύκλο ανθρώπων, συνήθως με όρους αναγνωρισιμότητας και αναδρομικής ιδεολογικής/κομματικής νομιμοποίησης.

Non-probability: Availability

Face-to-face interview

Telephone interview