In opdracht van de heer C. Lauwers heeft het onderzoeks- en adviesbureau BAACbv een archeologisch bureauonderzoek en inventariserend veldonderzoek met behulp van boringen (verkennende fase) uitgevoerd in het plangebied Voort 13a te Reusel. Uit het bureauonderzoek blijkt dat het plangebied deel uit maakt van de overgang van een hoger gelegen gebied met terrasafzettingswelvingen naar het beekdal van de Aa. Landschappelijke gradiënten waren van oudsher relatief aantrekkelijke vestigingslocaties. Het plangebied heeft echter een vrij lage ligging in het landschap, waardoor op basis van het bureauonderzoek niet duidelijk is of het gebied te nat was voor bewoning. In de omgeving van het plangebied zijn (van de hogere delen van het landschap) archeologische vondsten bekend uit de steentijd tot en met de nieuwe tijd. In het plangebied heeft vanaf de veertiende/vijftiende eeuw plaggenbemesting plaatsgevonden, waardoor een dik plaggendek is ontstaan. Bekend is in ieder geval dat het gebied in de negentiende eeuw grotendeels in gebruik was als bouwland, waarbij zich in het noordelijke deel van het plangebied langs de Voort een langgevelboerderij bevond. Door de ontginning (verploeging en egalisatie) zal de natuurlijke bodem naar verwachting (deels) zijn afgetopt. Als gevolg van het eeuwenlange gebruik als erf zal de natuurlijke bodem in meer of mindere mate zijn verstoord. Een deel van de oudere ‘verstoring’ bestaat echter uit archeologische sporen. Op basis van deze resultaten is aan het plangebied een middelhoge verwachting toegekend voor archeologische waarden uit de steentijd tot en met de volle middeleeuwen. Voor het noordoostelijke deel van het plangebied, waar zich in het begin van de negentiende eeuw een erf met tuin bevond, geldt tevens een hoge verwachting voor de late middeleeuwen en nieuwe tijd. Uit het veldonderzoek blijkt dat het plangebied in een gebied met fluvioperiglaciale afzettingen ligt, die in oostelijke richting afhellen. In het centrale deel van het plangebied zijn nog vrijwel intacte veldpodzolprofielen aanwezig onder een 35 tot 65 cm dik cultuurdek. In het oostelijke deel zijn deze bodems vermoedelijk gezien de lagere ligging nooit ontstaan, terwijl de podzolbodem in het westelijke deel door egalisatie en verploeging is afgetopt. Het cultuurdek is plaatselijk verstoord door de (vroegere) bebouwing en saneringen die hebben plaatsgevonden. In het noordoostelijke deel van het plangebied is, ter hoogte van de oude boerderij, bouwpuin aangetroffen met vermoedelijk daaronder funderingsresten. Op basis van het veldonderzoek behoudt het plangebied grotendeels een middelhoge verwachting voor archeologische waarden uit de steentijd tot de volle middeleeuwen met voor het noordoostelijke deel een hoge verwachting voor de late middeleeuwen en nieuwe tijd. Gezien de lagere ligging van het oostelijke deel wordt voor dit gebied de verwachting voor de steentijd tot de volle middeleeuwen bijgesteld naar laag. Geadviseerd wordt om bij bodemverstoringen dieper dan 50 cm –mv een proefsleuvenonderzoek uit te voeren in het deel van het plangebied met een (middel)hoge verwachting. Geadviseerd wordt om de bestaande bebouwing uitsluitend bovengronds te slopen om verdere verstoring van de ondergrond door het verwijderen van kelders, funderingsstroken en poeren te vermijden.