Op basis van het bureauonderzoek hangt de archeologische verwachting in het plangebied voornamelijk samen met de ligging ervan in de historische dorpskern van Zevenhuizen. Er zijn echter meerdere archeologisch relevante niveaus in het plangebied te onderscheiden. Het diepste niveau wordt gevormd door de top van de oeverafzettingen van de Delft stroomrug, met een theoretische verwachting voor de periode Mesolithicum. Deze afzettingen worden verwacht op 11,5 m -NAP en zijn hierom verder buiten beschouwing gelaten. Vanaf het Laat-Mesolithicum en Neolithicum heeft het plangebied onder invloed gestaan van getijden. Een dergelijke zone is ongunstig voor bewoning en/of landgebruik door de dynamische omstandigheden. Na het sluiten van de kustlijn waren de oevers van getijdegeulen mogelijk een korte periode bewoonbaar. De verwachting op archeologische waarden uit de periode Neolithicum is middelhoog. Na het sluiten van de kustlijn vernatte het landschap en ontstond veenvorming. Het plangebied bevindt zich midden in dit veengebied. Bewoning was sporadisch mogelijk op lokaal ontwaterde gebieden. De archeologische verwachting voor de periode Bronstijd – Vroege Middeleeuwen is hierom middelhoog. Vanaf de Late Middeleeuwen is het veengebied ontgonnen. Het plangebied bevindt zich in de historische dorpskern van Zevenhuizen, dat in de 14de eeuw op de bestaande locatie is gesticht. Langs de huidige dorpsstraat stonden diverse huizen en kerken. Op basis van historisch kaartmateriaal heeft er in ieder geval vanaf de 18de eeuw in het plangebied bewoning plaatsgevonden. Ook resten van oudere bebouwing of activiteiten kunnen worden verwacht. Hierom geldt er in het plangebied een hoge archeologische verwachting voor de periode Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd. De archeologische verwachting uit het bureauonderzoek is door middel van een booronderzoek getoetst. De top van deze getijdeafzettingen die zijn aangetroffen in het plangebied zijn slap en kalkrijk. Dit duidt op altijd natte omstandigheden. Ook ontbreken sporen van bodemvorming en een vegetatiehorizont aan de top. De middelhoge verwachting voor de periode Neolithicum kan hierom naar laag worden bijgesteld. Op de getijdeafzettingen is een pakket veen aangetroffen. Binnen het veenpakket ontbreken veraarde niveaus die zouden kunnen wijzen op een tijdelijke ontwatering. Hierom kan de archeologische verwachting voor de periode Bronstijd – Vroege Middeleeuwen ook naar laag worden bijgesteld. De top van het veenpakket is wel veraard. De veraarding van de top van het veen hangt vermoedelijk samen met de ontginningen in de Late Middeleeuwen van het gebied en wijst op bewoningsmogelijkheden vanaf de Late Middeleeuwen. Op het veen bevindt zich een opgebrachte, humeuze kleilaag. Ook hierin bevinden zich fragmenten baksteen. Hoewel deze te klein zijn om te dateren, zijn ze vermoedelijk van enige ouderdom. Dit wijst op de mogelijk aanwezigheid van bebouwingsresten uit de Late Middeleeuwen of Nieuwe tijd, zoals op basis van historisch kaartmateriaal kan worden verwacht in het plangebied. Op basis van historisch kaartmateriaal valt in ieder geval te zien dat het plangebied sinds de 18e eeuw bebouwd is. Ook oudere resten zijn te verwachten en kunnen vanaf een diepte van 50 cm -Mv intact in de ondergrond aanwezig zijn. De 5hoge archeologische verwachting voor de periode Late Middeleeuwen en Nieuwe tijd is zodoende door het booronderzoek bevestigd.
