De opdrachtgever heeft het voornemen om de bestaande bebouwing binnen het plangebied, gelegen aan de Stelleweg 2 (figuur 2), te restaureren en aangrenzend nieuwbouw te plegen ten behoeve van een woonzorgvoorziening met een dertigtal wooneenheden en dagbesteding voor ouderen. Ten zuiden hiervan zal een nieuwe, vrijstaande woning worden gebouwd. Het terrein zal worden voorzien van een aantal parkeerplaatsen, een toegangsweg vanaf de Hoge Meet, een terras, boomgaard en aanplantingen. Het plangebied beslaat een oppervlakte van 10.204 m2 en omvat meerdere percelen die kadastraal bekend staan onder Gemeente Goes, Sectie X, Perceel 828 (ged.), 1551, 1552 en 1600.
In het kader van de benodigde bestemmingsplanwijziging is in 2021 een Bureauonderzoek en een Inventariserend Veldonderzoek door middel van verkennende boringen uitgevoerd. Uit het vooronderzoek is gebleken dat er enkel een hoge verwachting geldt voor het vinden van archeologische resten uit de Middeleeuwen en Nieuwe Tijd. In 2023 is een nieuw bestemmingsplan opgesteld, waarin de resultaten van dit onderzoek zijn meegenomen. Hierin worden mogelijk aanwezige archeologische vindplaatsen planologisch beschermd door een dubbelbestemming waarde archeologie 1. Binnen het gebied geldt een verbod op het uitvoeren van (graaf)werkzaamheden die groter zijn dan 100 m2 en dieper reiken dan 0,40 meter beneden maaiveld. Op basis van het vooronderzoek en omdat de vrijstellingsgrenzen met de nieuwe inrichtingsplannen van het terrein zullen worden overschreden, heeft de bevoegde overheid besloten dat nader onderzoek in de vorm van een Inventariserend Veldonderzoek door middel van proefsleuven noodzakelijk was.
Er zijn in totaal 15 proefsleuven gegraven waarin meerdere archeologische sporen zijn vastgesteld. De bodemopbouw bestaat in grote lijnen uit een bouwvoor met daaronder een cultuurlaag, die met name in de noordelijke helft van het plangebied aanwezig was (tussen 0,29 m +NAP en 0 m NAP), en de natuurlijke afzettingen van het Laagpakket van Walcheren die als kreek(oever)afzettingen zijn geduid. De sporen zijn vastgesteld in de bovenzijde van het natuurlijke pakket, maar een enkele is ook al herkend in de top van de nieuwe tijdse cultuurlaag. De sporen kunnen worden gevat in drie vindplaatsen. De eerste betreft landinrichtingssporen in de vorm van greppels en sloten. Het merendeel zal zijn aangelegd in de Nieuwe Tijd, maar een paar kennen wellicht nog een laatmiddeleeuwse datering. Een tweede complex betreft verschillende sporen die gerelateerd kunnen worden aan het erf. Het gaat hierbij om kuilen, dierengraven en puinkuilen met resten van een 19e eeuws bijgebouw. Twee dierengraven en een paar kuilen dateren uit de Late Middeleeuwen en het is niet zeker of deze aan het historische erf dat binnen het plangebied is gelegen kunnen worden gekoppeld, daar niet bekend is of er in deze periode hier ook een boerderij heeft gestaan. Mogelijk behoren deze dan ook tot het gehucht ’s-Heer Elsdorp. Er kon geen onderzoek worden verricht naar de nieuwe tijdse voorgangers van de bestaande Elsahoeve, aangezien de bodem op dit terrein sterk verstoord was en ook de funderingen van het bijgebouw direct ten zuidwesten ervan volledig waren uitgebroken. Een derde en laatste vindplaats betreft indirecte sporen van een baksteenoven. Het gaat daarbij om een puinlaag met daaronder verschillende kuilen, wellicht gegraven voor het winnen van klei, die vervolgens zijn gevuld met grote brokken verbrande en versinterde zacht gebakken bakstenen uit de Late Middeleeuwen – Vroege Nieuwe Tijd.
