In opdracht van Boskalis Nederland B.V. heeft RAAP tussen 13 april en 14 november 2017 gefaseerd diverse archeologische onderzoeken uitgevoerd. De aanleiding voor het onderzoek is het voornemen van de Provincie Zeeland om de huidige Tractaatweg (N62) te verbreden.
Naar aanleiding van het uitgevoerde vooronderzoek zijn acht zones geselecteerd voor vervolgonderzoek. Deze staan weergegeven op figuur 1.1 en tabel 1.1. De reden dat deze locaties geselecteerd zijn was de landschappelijke opbouw ter plaatse in combinatie met de daaraan gekoppelde archeologische verwachting (tabel 2.2) gerelateerd aan de ontgravingsdiepte van de geplande werkzaamheden. Zone 4 heeft resten opgeleverd van agrarisch landgebruik in de Late Middeleeuwen (cultuurlaag en sporen van veenwinning) en de Nieuwe tijd (greppels en kuilen). De bodemopbouw bestaat uit een door mariene afzettingen aangetast dekzandlandschap. Zone 6 heeft geen archeologische sporen of vondsten opgeleverd. In verband met de geringe diepte van de proefsleuven werden de natuurlijke afzettingen hier niet bereikt. Zone 27 heeft een gracht opgeleverd die ergens tussen de 15e en de 17e eeuw gedempt is en aansluit op de bij het in 2014/2015 door ADC uitgevoerde proefsleuvenonderzoek aangetroffen gracht. In het dekzand in het noordelijke deel van deze zone is een kleine concentratie houtskool gevonden. Het dekzand is vermoedelijk in twee fasen afgedekt voordat het door mariene afzettingen werd afgedekt. Het zuidelijke deel heeft geen sporen of vondsten opgeleverd vanwege de geringe diepte van die sleuven. Zone 31 heeft geen sporen of vondsten opgeleverd. De bodemopbouw bestaat uit een door mariene afzettingen (Sluiskil- en Braakmanafzettingen) afgedekt dekzandlandschap. In het dekzand is sprake van een goed ontwikkelde podzolbodem. Binnen zone 32 en 33 is sprake van een dekzandlandschap dat overgroeid is door veen. Het veen is vervolgens (mogelijk erosief: dit werd niet duidelijk tijdens het onderzoek) afgedekt door Sluiskil- en Braakmanafzettingen. De Sluiskilafzettingen bestaan uit een hoge kwelder. Deze werd gebruikt voor ambachtelijk activiteiten. Dit blijkt uit de aanwezigheid van enkele clusters van sporen, met name greppels. In elk van de zones is echter ook een antropogene ophoging aanwezig. Zowel de ophoging als de overige sporen hebben waarschijnlijk een rol gespeeld binnen de zoutwinning. In Zone 34 vond planaanpassing plaats, zodat de archeologisch kansrijke niveaus niet werden geraakt. Op basis daarvan is deze locatie vrij gegeven tot de bovenkant van het archeologisch kansrijke niveau (ca. 0,95 m –NAP: tabel 12.1) en niet onderzocht. Zone Axelse Sassing heeft resten opgeleverd van het wallichaam van batterij Koegors en van een dijklichaam van de bijbehorende duikersluis. Verder zijn ook resten gevonden van de sluiswachterswoning en van jongere structuren (meestal te koppelen aan de voormalige bebouwing op het terrein.
