Bouwhistorisch onderzoek van een drie grachtenpanden aan de Kloveniersburgwal. De drie te onderzoeken panden bevinden zich in de noordoosthoek van het bouwblok van het Oudemanhuispoortcomplex, op de hoek van de Kloveniersburgwal en de Slijkstraat. In de loop der tijd is dit hele bouwblok eigendom geworden van de gemeente Amsterdam en kwam het in gebruik bij de Universiteit van Amsterdam. Kloveniersbugwal 70, een pand met halsgevel uit 1693, werd in 1924 eigendom van de gemeente. In 1943 werd de voorgevel opgemeten. In 1945 werd de eveneens achttiende-eeuwse voorgevel van nummer 68 opgemeten. Dit pand werd pas in 1961 eigendom van de gemeente. Kloveniersburgwal 66, met negentiende-eeuwse gevel, werd een jaar eerder al gekocht door de gemeente. In 1962 werden de panden 68 en 70 in hun geheel opgemeten, maar nummer 66 niet. Nummer 66 werd in 1963 tegelijk met een deel van de bebouwing aan de Slijkstraat gesloopt. Het perceel bleef enkele jaren braakliggen, terwijl de naastgelegen panden 68 en 70 werden dichtgetimmerd en langzaam verkrotte. In 1970 werden deze twee panden aangewezen als rijksmonumenten, om ze in 1975 (slechts een paar jaar later!) te slopen. De drie panden werden in 1975-79 geheel nieuw gebouwd samen met de omliggende bebouwing en sloten zo het bouwblok van De Schaats uit 1927 aan de Kloveniersburgwal tot aan de nieuwbouw uit 1963-66 aan de Slijkstraat. De drie panden werden, in tegenstelling tot de rest van de nieuwbouw, historiserend vormgegeven. De voorgevel van Kloveniersburgwal 70 werd gereconstrueerd, de halsgevel en het deurkozijn in Lodewijck XV stijl werden herplaats. De voorgevel van Kloveniersburgwal 68 werd aangepast aan de wensen van de nieuwe bouw, maar de klokgevel in Lodewijck XV stijl werd herplaatst. De voor- en zijgevel van Kloveniersburgwal 66 werden afgestemd op de voorgevel van nummer 68 en kregen geen relatie met het pand dat voor de sloop op deze plek stond. De voorgevel werd voorzien van een historische geveltop in Lodewijck XIV stijl van elders. Op deze gevelonderdelen na stammen de drie panden dus in hun geheel uit 1975-79. Ze kregen historiserende gevels en constructies en eigentijdse indelingen en afwerkingen.