In opdracht van- en in samenwerking met Rijkswaterstaat Zee en Delta heeft Periplus Archeomare BV een bureauonderzoek en een inventariserend veldonderzoek opwater fase uitgevoerd voor het potentiële zandwingebied Q13M op de Noordzee. Het kavel ligt op 11 kilometer uit de kust tussen Scheveningen en Katwijk aan Zee. Het gebied is onderzocht met side scan sonar en multibeam.Het bureauonderzoek heeft uitgewezen dat in het zandwingebied goed geconserveerde scheeps- en vliegtuigwrakken verwacht kunnen worden. In situ nederzettingssporen uit de Prehistorie worden niet verwacht; verspoelde benen en vuurstenen artefacten kunnen wel voorkomen.De verwachting voor scheeps- en vliegtuigwrakken is getoetst met side scan sonar en multibeam. Deze toets heeft geen aanwijzingen opgeleverd voor de aanwezigheid van wrakken of scheepvaartgerelateerde objecten. Op vier locaties binnen de begrenzing van het zandwingebied zijn sonarcontacten aangetroffen die waarschijnlijk bestaan uit antropogene resten (recent afval of verloren goederen) of natuurlijk fenomenen (stenen). Aan geen van de waargenomen contacten is een archeologische waarde toegekend. Aanvullend onderzoek wordt daarom niet nodig geacht. Geadviseerd wordt om het zandwingebied vrij te geven voor de voorgenomen zandwinning.Tijdens de zandwinning in het gebied kunnen echter wrakresten aan het licht komen die tot heden volledig waren afgedekt in de waterbodem of niet als archeologisch object zijn herkend tijdens het geofysisch onderzoek. Ook prehistorische artefacten kunnen worden aangetroffen. De uitvoerder is conform de Monumentenwet 1988 (herzien in 2007) verplicht om dergelijke vondsten te melden bij de bevoegde overheid. Deze meldingsplicht voor archeologische vondsten dient in het bestek of Plan van Aanpak van het werk te worden opgenomen.