Tijdens de op 17 september 2007 uitgevoerde archeologische begeleiding (ABbv) van het uitgraven van twee drainagesleuven langs de rand van de, als archeologisch monument geregistreerde Vroegmiddeleeuwse ringwalburg in het centrum van Burgh zijn, enigszins tegen de verwachting in, goed geconserveerde grondsporen aangesneden die met dit complex lijken samen te hangen. Het gaat hierbij om enkele greppels, plaggenophogingen (wallichaam?), ophogingspakketten, kuilen en paalsporen. Daarnaast is in de noordelijke drainagesleuf, in het verlengde van het in 1952 door W.C. Braat onder het bestaande pad (de zogenaamde Hoge Burgh) geconstateerde oorspronkelijke, globaal noord-zuid gerichte hoofdpad door de ringwalburg, een circa 7 m breed, lineair grondspoor aangetroffen, dat vermoedelijk de voortzetting van dit oude pad vormt. Deze constatering betekent dat het noordelijke deel van het tracé van de Hoge Burgh, daar waar het pad naar het oosten afbuigt, niet het oorspronkelijke pad door de ringwalburg volgt, maar een latere verlegging is. Het oorspronkelijke pad door de ringwalburg lijkt rechtdoor te hebben gelopen. Hierdoor wordt het beeld versterkt dat de Zeeuwse ringwalburgen, evenals hun latere tegenhangers in Denemarken en Zweden, een uniforme, starkke indeling kenden, waarin twee, haaks op elkaar staande, in het centrum kruisende wegen belangrijke ordenende elementen waren. De fysieke kwaliteit (gaafheid en conservering) van de aangetroffen archeologische resten (grondsporen en mobilia) is goed. Aanwijzingen voor aftopping zijn niet gevonden en op sommige plaatsen zijn op de grondsporen ophogingslagen waargenomen, die een conserverende werking zullen hebben gehad. Ook de aanwezigheid van verschillende loopniveaus wijst op een relatief hoge gaafheid. De conservering van het vondstmateriaal is goed. Met name de conservering van het botmateriaal is opvallend. De conservering van de botanische macroresten is slecht. Daarbij moet opgemerkt worden dat een goede conservering vanwege ongunstige ligging ten opzichte van het grondwater ook niet verwacht werd. Tevens toont deze begeleiding aan dat zelfs relatief kleine ingrepen tot belangrijke nieuwe inzichten kunnen leiden en hiermee een waardevol instrument in de Archeologische Monumentenzorg (AMZ) zijn.