Tussen 2007 en 2009 is een groot deel van Sterckwijck archeologisch onderzocht. In drie campagnes is bijna 22 hectare opgegraven. Hiermee is dit onderzoek een van de omvangrijkste die in Nederland heeft plaatsgevonden. Sterckwijck ligt direct ten noorden van Boxmeer en grenst aan het dorp Beugen.Het archeologisch onderzoek ging vooraf aan de ontwikkeling van een nieuw bedrijventerrein en de bouw van het nieuwe regionale ziekenhuis. Voordat de opgraving begon was al duidelijk geworden dat er veel archeologische resten in de bodem verborgen lagen. Dit bleek niet alleen tijdens het proefsleuvenonderzoek in het aansluitende plangebied Maasbroekse Blokken, maar ook toen op Sterckwijck zelf proefputten werden aangelegd. Op veel plaatsen werden resten van bewoning aangetroffen maar het meest opmerkelijke was de ligging van een groot aantal graven die tezamen een enorm urnenveld zouden vormen.
De oudste sporen dateren uit de tijd van de jagers-verzamelaars. In de loop van de Midden-Bronstijd worden op de oostelijke terrasrug verschillende grafheuvels aangelegd. Ook in de IJzertijd gaat dit door. Opmerkelijk was dat bij de grafheuvels ook gelijktijdige bewoning is vastgesteld. In de directe nabijheid (op de oostelijke terrasrug) werden de paalsporen van verschillende boerderijen gedocumenteerd.
Vanaf de 1e eeuw komen we Romeinse grondsporen tegen in Sterckwijck. De sporen bestaan uit enkele verspreid liggende boerenerven en een omvangrijk grafveld. Al deze sporen representeren een bewoningsduur tot in het begin van de 3e eeuw. Het grafveld betrof opnieuw crematiegraven.
Ten slotte zijn er sporen en vondsten uit de Middeleeuwen aangetroffen.
Opvallend is dat de sporen van bewoning en begravingen over het gehele terrein bij- en door elkaar heen liggen. Er is geen apart bewoningsgebied en geen apart gelegen grafveld.
