Gedurende het onderzoek zijn sporen van (perceels)greppels aangetroffen daterend van vóór de bakstenen gebouwen langs de Lange Bellingstraat. Op basis van het aangetroffen vondstmateriaal en de bekende gegevens dateren de bakstenen gebouwen langs de Lange Bellingstraat uit de 14e eeuw. Het plangebied is gesitueerd in de tuinen of achtererven van deze huizen. Het huidige onderzoek en onderzoek uit 1991 tonen aan dat aan deze zijde van de stad verschillende ambachtelijke activiteiten werden uitgevoerd. Het huidige onderzoek duidt op de aanwezigheid van een leerlooierij en mogelijk ook een textielbewerker. Onderzoek uit 1991 wees op de mogelijke aanwezigheid van een schoenbewerker. Rond het begin van de 15e eeuw wordt de tuin van het Refugium van Baudeloo opgericht. Hierdoor worden delen van de tuinen of achtererven van de 14e eeuwse gebouwen ingenomen. Deze tuin wordt minstens éénmaal heringericht in de 2e helft van de 18e eeuw. Het is niet duidelijk wanneer de tuin en het Refugium worden opgeheven, maar topografische kaarten tonen aan dat het terrein in het midden van de 20ste eeuw wordt bebouwd. Deze bebouwing wordt aan het einde van de 20ste eeuw, begin van de 21ste eeuw afgebroken om plaats te maken voor de aanleg van een weg en parkeerterrein. Binnen het plangebied zijn geen sporen in situ bewaard. Aan de westzijde van het plangebied is de bodem tot diep in de C-horizont verstoord bij de bouw van het nieuwe stadhuis. Aan de zuidzijde reiken de verstoringen mogelijk tot daar waar de 20ste eeuwse bebouwing stond. Aan de noord- en oostzijde kunnen meerdere archeologische sporen en of vondsten worden aangetroffen die in verband kunnen worden gebracht met het Refugium van Baudelo of mogelijk oudere fasen wanneer daar geen diepreikende recente verstoringen hebben plaats gevonden