Het onderzoek is uitgevoerd in het kader van de aanleg van de Blankenburgverbinding (tunnelverbinding) die de A20 en de A15 ten westen van Rotterdam met elkaar zal verbinden. Voor dit project zijn in een eerder stadium al een bureauonderzoek (Wilbers/ Moerman 2013), verkennend booronderzoek (Wilbers 2013) en een karterend booronderzoek (Brijker e.a. 2015) uitgevoerd. De boerderijlocatie aan de Binnendijk 11 is tijdens het eerder uitgevoerde bureauonderzoek naar voren gekomen. Dit onderzoek was echter gericht op het hele tracé en daardoor niet specifiek voor deze boerderijlocatie. Daarom is dit aanvullende bureauonderzoek uitgevoerd waarbij is ingezoomd op de boerderij.Uit het bureauonderzoek is naar voren gekomen dat door de ligging van het plangebied ter plekke van een inbraakgeul van de zee c.q. een rivierbedding geen resten van vóór de Nieuwe tijd te verwachten zijn. Wel kunnen onder rond de huidige boerderij resten van één of meer voorgangers uit de 17e tot 18e eeuw aanwezig zijn met vooral ten zuiden daarvan resten van bijgebouwen en diverse structuren behorende tot het erf. De boerderij ligt op een verhoging binnen het tracé van de voormalige ringdijk rond de voormalige polder Blankenburg op de plaats waar deze aansloot op een haaks daarop naar het noorden lopende dijk, die twee bedijkte aanwassen aan de noordzijde van Blankenburg scheidde. Langs de westzijde van de laatste dijk lag een relatief brede waterloop. Het betreft de enige archeologische overblijfselen van de infrastructuur van het voormalige eiland Blankenburg die bij de aanleg van de Botlekhavens niet zijn vergraven of onder een metersdik zandpakket zijn verdwenen en naar verwachting redelijk tot goed bewaard zijn gebleven. Eventuele resten ouder dan de Nieuwe tijd zijn naar verwachting tot grote diepte opgeruimd door de aanwezigheid van een rivierbedding Op basis van het bovenstaande wordt vervolgonderzoek geadviseerd in de vorm van een proefsleuvenonderzoek voorafgaand aan de bodemingrepen om de aanwezigheid, gaafheid, de horizontale en verticale spreiding en de datering van de verwachte archeologische resten te bepalen.Bouwhistorisch onderzoekVan Binnendijk 11 is de hoofdstructuur van het huis uit de 18de of vroege 19de eeuw bewaard gebleven, wat een van de grote kwaliteiten is. De details en afwerking dateren hoofdzakelijk uit rond 1860 en maken een verzorgde indruk. Veel van de houten binnenwandjes zullen uit die tijd dateren, maar ook de trappen bij de gang, het broodoventje en de wasketel. En niet in de laatste plaats de voorgevel en de kapconstructie. Ook deze fase heeft een hoge monumentwaarde. De huidige schuur uit 1938 vertoont een voor die tijd karakteristiek beeld met verzorgd metselwerk en verzorgde vensters. De gebintconstructie is door zijn grote breedte opmerkelijk. Dit alles met een positieve monumentwaarde.Van de oorspronkelijke landschappelijke situatie is niets meer over. Alleen van het terrein direct voor de boerderij met zijn twee (verwilderde) leilinden is nog iets van de historische situatie herkenbaar. De Binnendijk is weg en daarmee de grens tussen de verschillende polders. Deze krijgt een indifferente monumentwaarde. Tenslotte vormt de boerderij nog het enige historische element in wijde omgeving, ingeklemd tussen een grootschalig industriegebied en de nieuwbouw van Rozenburg. Ook dat is een belangrijke kwaliteit.
