Geïnterviewde 1: In 1966, 13 jaar oud, verhuisde ze met haar jongere zusje naar Nederland. Van een vrijstaand huis met fruitbomen in de tuin, kwamen ze op een zolderkamer terecht, driehoog in het Oude Noorden. Ze ging naar school, de eerste klas van de ULO aan de Crooswijksesingel. Haar vader werkte mee aan de wederopbouw van de stad, als metselaar bij Van Omme en de Groot. Vaak maakte ze met het gezin uitstapjes naar allerlei bouwplaatsen. Op die manier zagen ze Rotterdam veranderen. Ze heeft jarenlang bij Nationale Nederlanden gewerkt.Geïnterviewde 2: Haar klasgenoten wilde haar tas dragen, aan haar arm lopen, in haar nabijheid zijn. Juliette voelde zich net een prinses toen ze in 1966 naar Nederland, naar Rotterdam kwam en in de laatste klas van de lagere school belandde aan de Eerste Pijnackerstraat. Later, toen meer migranten in Rotterdam kwamen wonen, veranderde de sfeer, kreeg ze te horen 'veel te duur' als ze informeerde naar de prijs. Toch heeft ze besloten zich niet te laten discrimineren. Momenteel heeft ze haar eigen bedrijf en coacht ze voornamelijk hoogopgeleide vrouwen in het ontdekken van hun talenten. Daarnaast is ze gedreven poppenkastspeelster en verhalenvertelster van Poppentheater Meloresa.Dit interview maakt onderdeel uit van het project Ziel van de Wederopbouw, wat in 2016 is ondernomen door Stichting Verhalenhuis Belvédère. In deze collectie zijn 86 levensverhalen van Rotterdammers van verschillende generaties, afkomsten en culturen opgenomen, allemaal met als centraal thema de Wederopbouw in de brede zin."
