BAAC heeft van 13 tot en met 15 april en op 3 mei 2021 in opdracht van
dhr. P. Lemmens, 3W real estate, een Inventariserend Onderzoek door middel
van Proefsleuven (IVO-P) variant Archeologische Begeleiding en een doorstart
naar een opgraving uitgevoerd in het plangebied Polverpark te Maastricht.
Het plangebied bevindt zich aan de zuidwestkant van het historische centrum
van Maastricht, binnen de tweede stadsommuring.
Bij het onderzoek zijn in het zuiden van het plangebied restanten van een
rechthoekige structuur zoals een schuurtje of tuinhuis op een particulier terrein
en waarschijnlijk een tuinmuur aangetroffen, opgebouwd uit blokken mergel.
Het muurwerk valt samen met structuren zoals op de kadastrale minuut uit circa
1830, en ook op de kaart van Larcher d’Aubancourt uit 1749 staan afgebeeld.
Op basis van het kaartmateriaal en de aangetroffen baksteen onder het
muurwerk dateren beide structuren op zijn vroegst uit de 17e eeuw, in ieder
geval uit de 18e eeuw.
De aangetroffen archeologische resten bevinden zich vanaf circa 1,30 m –mv
(maaiveld 59,70 m + NAP) en zijn aangetroffen buiten de contouren van het
voormalige zorgcentrum.
Het vondstmateriaal bestaat uit enkele scherven aardewerk, steengoed en
wandtegels. Het dateert op zijn vroegst uit de late middeleeuwen en op zijn
laatst uit de nieuwe tijd. Het vondstmateriaal is afkomstig uit de recente
ophoging. Een scherf is ouder en dateert uit de late middeleeuwen Deze scherf
is afkomstig uit een natuurlijke laag. De scherf kan door grondbewerking in de
betreffende laag terecht zijn gekomen.
Op basis van de profielen is het duidelijk dat het terrein vanaf circa 1,30 tot
1,40 m – mv geroerd is. Lokaal is de natuurlijke bodem van löss met een
Bt-horizont en een C-horizont aanwezig vanaf een diepte van circa 0,8 m -mv.
De verwachte sporen en resten die samenhangen met de stadsmuur, de
vestingwerken en het klooster zijn niet aangetroffen.
adobe acrobat document, 9.0
