Het archeologisch onderzoek te Poeldijk heeft een belangrijke bijdrage geleverd aan de studie naar de ontwikkelingen die de regio Westland gedurende de Romeinse tijd doormaakt. Specifiek gaat het daarbij om ontwikkelingen op sociaaleconomisch niveau in de 2e en het begin van de 3e eeuw. Juist deze periode betekende voor Zuid-Holland een periode vol veranderingen. In nog geen 100 jaar zien we de enorme economische bloei die onder meer door de pax Romana tot stand was gekomen, stabiliseren en uiteindelijk volledig tot stilstand komen. De kracht die van Forum Hadriani als centrale marktplaats uitging en bijna een eeuw lang als stimulerende factor had gewerkt op een groot gebied rondom de stad, hield aan het einde van de 2e eeuw op te bestaan. Daarvoor in de plaats kwamen toenemende klimatologische verslechteringen, tegenvallende oogsten, honger, epidemieën en invallen van vijandelijke stammen. Hoewel een aantal nederzettingen rondom Forum Hadriani het nog enkele decennia na het verval van de stad heeft weten vol te houden en misschien ook nog wel even heeft kunnen profiteren van het wegvallen van de centrale marktplaats, is het einde ook voor deze nederzettingen in het derde kwart van de 3e eeuw in zicht. Poeldijk-Westhof vindplaats B is één van deze nederzettingen. De exacte reden voor het verlaten van deze nederzetting is niet te achterhalen, maar bovengenoemde ontwikkelingen zullen ongetwijfeld hebben meegespeeld. De eerste aanwijzingen voor bewoning treffen we rond de overgang van 1e naar de 2e eeuw aan. Op tenminste twee aparte kavels vindt bewoning plaats in relatief grote boerderijen. Hieruit mag worden afgelezen dat mens en dier onder hetzelfde dak leefden en dat vermoedelijk veeteelt een belangrijk deel van de bedrijfsvoering vormde. Het is niet zeker of beide kavels exact op hetzelfde moment in gebruik zijn genomen. Het is ook niet overtuigend duidelijk geworden uit hoeveel kavels en dus hoe groot de nederzetting is geweest. Gezien de verschillen in oriëntatie van de hoofdstructuren moeten we rekening houden met een ontwikkeling in bewoning vanuit het noordoosten naar het zuidwesten. Vervolgens blijven de onderzochte kavels een eeuw lang bewoond en zijn er vermoedelijk steeds meer kavels ontgonnen. Met het aanbreken van de 3e eeuw wordt de bewoning van in ieder geval kavel 5 opgegeven. Op dat moment lag er op het noordelijk deel van de kavel een forse drieschepige boerderij met vermoedelijk een groot stalgedeelte. In de fase daarvoor bevond zich al op dezelfde plek een boerderij met een grondoppervlak van ruim 30 x 8 meter met daar omheen verscheidene bijgebouwen. Met enige fantasie is deze cluster van gebouwen samen te smelten tot één gebouw met villa-achtige trekken. Hoe de structuur er ook exact uit heeft gezien, het zal voor Poeldijkse begrippen een imposant bouwwerk geweest zijn. Gedurende de laatste bewoningsfase of kort daarna is kavel 5 opnieuw vormgegeven. Een iets ruimer verkavelingssysteem bestaande uit bredere en diepere sloten omgeeft de kavel in de 3e eeuw. Op dat moment lijken er niet minder dan negen verschillende kavels in gebruik, maar alleen van kavel 5 is met zekerheid te zeggen dat er niet langer gewoond is. Waar de kavel wel precies voor gebruikt is, valt op basis van het uitgevoerde archeologisch onderzoek niet te achterhalen.