In opdracht van de gemeente Edam-Volendam heeft ADC ArcheoProjecten een bureauonderzoek uitgevoerd voor het plangebied 'Bedrijventerrein Oosterhuizerweg' in Edam (gemeente Edam- Volendam). Het bedrijventerrein zal herontwikkeld worden en aan de noordwestzijde zal in de toekomst uitbreiding plaats vinden. Het onderzoek is uitgevoerd in het kader van een projectprocedure ten behoeve van een herziening van het bestemmingsplan en was noodzakelijk om te bepalen of bij de voorgenomen activiteiten de kans bestaat dat archeologische resten in de ondergrond worden aangetast. Op basis van het bureauonderzoek is een gespecificeerde verwachting opgesteld. De diepere ondergrond bestaat uit wad- en kwelderafzettingen (Laagpakket van Wormer binnen de Naaldwijk Formatie). Hoewel deze tot op heden niet zijn aangetoond, kunnen in de top van eventuele zandige kreekafzettingen archeologische sporen en vondsten uit het Neolithicum en de Bronstijd aanwezig zijn. Naar verwachting zal echter de diepere ondergrond hoofdzakelijk uit zware klei bestaan, zoals die in het noordelijk deel van de aangrenzende droogmakerij De Purmer aan de oppervlakte voorkomt. Dergelijk afzettingen waren in het verleden ongeschikt voor bewoning en landbouw. De wad- en kwelderafzettingen worden afgedekt door een circa 1,25 m dik veenpakket, dat zich in de periode IJzertijd ? Vroege Middeleeuwen heeft gevormd. Veenriviertjes waren in die periode voor de mens de enige toegang tot het veen. In de huidige polder de Zeevang zijn tot op heden geen aanwijzingen gevonden voor bewoning in de IJzertijd en de Romeinse tijd. De kans op de aanwezigheid van archeologische resten uit deze periode is daarom zeer gering. De oudste sporen van bewoning dateren pas uit het einde van de Vroege Middeleeuwen en het begin van de Late Middeleeuwen (9e-11e eeuw), toen de ontginning van het hoogveengebied een aanvang nam. Deze vroege bewoning lijkt te hebben plaatsgevonden langs of in de nabijheid van veenriviertjes. Archeologische resten zullen bestaan uit veenterpjes en vondstconcentraties aan het maaiveld. De kans op de aanwezigheid van dergelijke bewoningssporen ter plaatse van de uitbreidingslocatie van het bedrijventerrein wordt op grond van de lagere ligging en de afstand tot de voornaamste veenrivier in het gebied, de IJe (of Ee), als klein beschouwd. Toch kunnen deze niet worden uitgesloten. Door inklinking kan het maaiveld lager zijn komen te liggen. Bovendien is de exacte ligging van de kleine veenriviertjes niet geheel bekend. Op grond van de ondiepe ligging wordt aangenomen dat eventuele bewoningssporen ter plaatse van het huidige bedrijventerrein door grondbewerking niet meer aanwezig zullen zijn. In de Late Middeleeuwen ontstond het stadje Edam. Het plangebied maakt geen deel uit van de historische kern. Op grond van oude kaarten wordt aangenomen dat langs het Zeevangsdijkje (Edammerdijkje) geen bebouwing aanwezig was. Wel moet ter plaatse van de dijk rekening worden gehouden met dijkophogingen, daterend vanaf het begin van de 17e eeuw. Ter plaatse van de huidige begraafplaats en direct aangrenzend gebied moet rekening worden gehouden met funderingsresten van een meelmolen. In het zuidelijk deel van het plangebied is nog een dijkje aanwezig, dat in 1906 werd aangelegd ten behoeve van de tramverbinding van Kwadijk via Edam naar Volendam.ADC ArcheoProjecten adviseert om het huidige bedrijventerrein, met uitzondering van het Zeevangsdijkje, de molenplaats en het dijkje van tramlijn, vrij te geven voor de voorgenomen ontwikkeling. Het is echter niet volledig uit te sluiten dat binnen het onderzochte gebied toch nog archeologische resten voorkomen.

Een Bureauonderzoek