De natuurlijke podzolgrond is in de boringen 3-6 verstoord/vergraven en in de boringen 1 en 2 nog deels intact (vanaf de Bs-horizont). Ook uit de onderzoeksmeldingen uit de omgeving van het plangebied (binnen dezelfde landschappelijk zone en bodemkundige eenheid) blijkt het vergraven zijn van de podzolbodem. De voor bewoning gunstig locaties betreffen vooral de dekzandruggen die zich ten noordwesten en ten oosten van het plangebied bevinden.

Vuursteenvindplaatsen van jagers-verzamelaars bestaan voornamelijk uit strooiing van fragmenten vuursteen en ondiepe grondsporen, zoals haardkuilen, in de bovengrond van de oorspronkelijke podzolgrond. Aangezien de bodem vrijwel geheel is verstoord, zijn eventueel aanwezige vuursteenvindplaatsen verloren gegaan. De lage verwachting uit het bureauonderzoek voor vuursteenvindplaatsen van jagers-verzamelaars uit het Laat-Paleolithicum tot en met Mesolithicum kan daarom gehandhaafd worden.

Nederzettingsresten uit het Neolithicum tot en met de Nieuwe tijd bestaan niet alleen uit fragmenten aardewerk, maar ook uit diepere sporen zoals paalgaten en afvalkuilen. Ondanks de aangetroffen bodemverstoring kunnen deze sporen tot in de C-horizont reiken en zijn mogelijk nog intact. Uit de onderzoeksmeldingen uit de omgeving van het plangebied (binnen dezelfde landschappelijk zone en bodemkundige eenheid) zijn geen vindplaatsen te voorschijn gekomen. De kans dat er een vindplaats uit deze periode in het plangebied aanwezig is wordt klein geacht. Daarom wordt de middelhoge verwachting uit het bureauonderzoek om archeologische resten uit de perioden Neolithicum tot en met Vroege-Middeleeuwen aan te treffen bijgesteld naar laag. De lage verwachting uit het bureauonderzoek voor vindplaatsen vanaf de Late-Middeleeuwen tot en met de Nieuwe tijd blijft op grond van de veldresultaten gehandhaafd.