Bij het vernieuwen van de beschoeiing langs het zuidelijke gedeelte van de Catharijnesingel werd meer gegraven dan bleek uit de beoordeelde tekeningen. Omdat hierdoor veel archeologisch vondstmateriaal aan de oppervlakte kwam te liggen, werd besloten dat de werkzaamheden archeologisch begeleid moesten worden en moest een Archeologievergunning worden aangevraagd. Met een knijpbak werd de grond achter de bestaande beschoeiing tot ruim onder waterniveau opgeknepen en op het schuine talud gedrapeerd. Vanwege deze manier van werken bleek het doen van waarnemingen vrijwel onmogelijk. De opgeknepen grond leek hier en daar enige mate van stratigrafie te vertonen, maar dit kon vanwege de manier van werken niet goed vastgesteld worden. Vrijwel al het vondstmateriaal is afkomstig uit achter de beschoeiing gestorte grond. De oorsprong van deze grond is onbekend en ook niet meer vast te stellen. Wel lijken enkele bijzondere vondsten, zoals pottenbakkersafval en katholieke devotieobjecten te duiden op een herkomst uit de nabije omgeving. Mogelijk zijn deze vondsten namelijk te koppelen aan een nabijgelegen pottenbakkerij en schuilkerk. Het zou daarom kunnen dat de opgebrachte grond uit bagger van de bodem van de Stadsbuitengracht of de Oudegracht bestaat. Verreweg het grootste deel van de vondsten dateert in de zeventiende en achttiende eeuw. Deze ruime datering kan twee dingen impliceren. Ofwel de ruimte achter de beschoeiing is in verschillende periodes aangebracht, of de datering van de opgebaggerde grond bestrijkt twee eeuwen. Wanneer deze laatste theorie juist blijkt, kan dan erop wijzen dat de Stadsbuitengracht of de Oudegracht niet met regelmaat uitgebaggerd werden. Het enige spoor dat in situ werd aangetroffen, betreft een negentiende-eeuwse bakstenen fundering die met houten palen was onderheid. De functie van deze constructie is vooralsnog onduidelijk. In eerste instantie werd gedacht aan een aanlegsteiger voor het overtrekschuitje waarmee men hier de Stadsbuitengracht overstak, maar nader onderzoek wees uit dat deze veerpont noordelijker gevaren moet hebben. Vanwege de beperkte onderzoeksmogelijkheden en de onbekende herkomst van de grond is het lastig om verregaande conclusies te trekken op basis van dit onderzoek. Wel is duidelijk dat bij betere onderzoeksmogelijkheden langs de Singel rekening gehouden moet worden met het aantreffen van grote hoeveelheden goed geconserveerd vondstmateriaal.