De archeologische ontwikkeling in het onderzoeksgebied is vrij complex. In Figuur 16 is deze ontwikkeling schematisch weergegeven. De oudste sporen (S12-S14) dateren in de Prehistorie en werden op 2 m +NAP gevonden. Deze sporen bestaan uit paalkuilen die vermoedelijk tot één structuur hebben behoord. Het gaat daarbij waarschijnlijk om een boerderij of spieker. Dit gebouw stond vermoedelijk op een duintop, nabij een vennetje (figuur 14.1). Op een gegeven moment heeft men het gebied verlaten en is het duintje waar het gebouw op stond afgetopt. Hierdoor zijn alleen de diepe sporen bewaard gebleven (figuur 14.2). De duintop en het vennetje (S9050) worden overstoven en nieuwe zandlagen (S9022, S9045) werden afgezet. In deze nieuwe zandlagen (S9022) zijn paalkuilen en greppels (S3-S11) op 2,30 m +NAP aangetroffen. De sporen zijn van één of meerdere structuren, welke dat zijn is echter onduidelijk. De paalkuilen zijn van een bescheiden formaat en hebben mogelijk tot een bijgebouwtje of hekwerk behoord. Nadat het gebied overstoven was, is het een tijd rustig geweest in het gebied. Hierdoor konden planten groeien en een vegetatiehorizont ontstaan. In een groot deel van het plangebied werd deze A-horizont (S9025) waargenomen. Het niveau lag op 2,70 m +NAP. In het zuidoostelijk deel van het onderzoeksgebied is een deel vergraven (figuur 14.3). Onderin deze vergraving is een siltig laagje met veel aardewerk (S2) op 2,20 m +NAP aangetroffen. Het aardewerk bestaat uit kleine scherfjes prehistorisch en vroeg middeleeuws aardewerk die enigszins zijn afgerond. Mogelijk zijn de scherven via natuurlijke processen in de laagte terecht gekomen. Over dit laagje (S2) is een zandpakket (S9024) afgezet, waar vervolgens een vegetatiehorizont op is ontstaan (S9020). Deze vegetatiehorizont werd ook in werkput 3 aangetroffen. Hier werd dit horizont plaatselijk doorgraven door twee kuilen (S17-S18). In de kuilen werden de humeuze kluitjes van de vegetatiehorizont nog waargenomen. Bij de aanleg van de werkput werd uit laag S9020 aardewerk met een datering vanaf de Late Middeleeuwen tot Nieuwe tijd A verzameld. De kuilen die deze laag doorgraven moeten daarom jonger zijn. De kuilen werden op 1,96 m +NAP gevonden, ongeveer dezelfde hoogte als de prehistorische paalkuilen S12-S14 (figuur 14.4).

Date: 21/08/2014 (veldwerk)