Trudel van Reemst heeft in het ziekenhuis in Westerbork als verpleegster gewerkt. Ze wordt in 1914 in Frankfurt am Main geboren in een burgerlijk joods gezin. Op haar elfde jaar verhuist Trudel met haar ouders en jongere zusje naar Nederland. Zij woont eerst in Eindhoven en later in Den Haag. Na de HBS volgt ze een opleiding voor apothekersassistente. Ze krijgt een baan als verpleegster in het joodse ziekenhuis in Rotterdam.In april 1937 vertrekt ze naar Spanje om er als verpleegster te helpen. In het Hollandse Hospitaal in Spanje leert zij haar toekomstige man, de niet-joodse arts Theo van Reemst, kennen.Terug in Nederland sluit ze zich aan bij het verzet. In november 1942 wordt Trudel gearresteerd en overgebracht naar de gevangenis in Scheveningen waarna zij in Westerbork terechtkomt. Ze zou er zes maanden blijven.

Date Submitted: 2010-11-29

Kamp Westerbork in Oost-Nederland was het laatste station voor meer dan 100.000 Nederlandse joden die gedeporteerd werden naar de nazi vernietigingskampen. Ruim 80% van de Nederlandse joden werden gedeporteerd, het hoogste percentage in West-Europa. De emotie en tragiek van het verhaal wordt versterkt door de opmerkelijke foto's en films van Rudolf Breslauer, kampfotograaf en filmer. Dit is de eerste documentaire film die ooit gemaakt is over dit nazidoorgangskamp in Nederland, met een grote reeks gesprekken met overlevenden die een belangrijke en prominente rol in het kamp speelden, zoals jeugdleiders, over het ziekenhuis, het religieuze leven, entertainment en andere elementen van het leven in het kamp. Onder de geïnterviewden bevindt zich de niet-Joodse Nederlander Adrianus van As, hoofd van het distributiekantoor in Kamp Westerbork.