Tussen 12 en 19 november 2018 heeft BAAC in opdracht van de gemeente Utrecht, Interne Bedrijven een opgraving (archeologische begeleiding) uitgevoerd in het plangebied Schermerhornstraat in Utrecht. De reden voor het onderzoek was de voorgenomen aanleg van een plantsoen met speelplaats. Omdat de bovenste meter van de bodem verontreinigd was met asbest en zware metalen diende deze eerst te worden verwijderd voordat nieuwe grond kon worden opgebracht. Door de graafwerkzaamheden dreigde het archeologischebodemarchief verloren te gaan. Bij eerder onderzoek direct ten zuiden van het plangebied zijn in 2015 resten van een pottenbakkerswerkplaats uit de eerste helft van de 15e eeuw gevonden. Deze bestonden uit afvalkuilen die volgestort waren met misbaksels en ovenresten. De ovens zelf zijn toen niet aangetroffen.De bomen in het oostelijke deel van het onderzoeksgebied dienden behouden te blijven. Om de wortels niet te beschadigen werd in deze zone gewerkt met een zandzuigmachine. Aangezien de wortels al op een diepte van 5 tot 30 cm onder het maaiveld aan het licht kwamen kon de grond hier niet dieper verwijderd worden. In dit deel van het onderzoeksgebied konden derhalve geen archeologische waarnemingen worden gedaan.Ten oosten van het plangebied is een inspectie uitgevoerd bij het graven van drie boomplantgaten. De bodem was hier al gesaneerd tot 1 m onder maaiveld. In dit deel zijn geen archeologische sporen waargenomen, wel kon nog een deel van de natuurlijke ondergrond worden gedocumenteerd. Het betreft een pakket kleiige oeverafzettingen met een resterende dikte van ca. 50 cm. Daaronder zijn zandige beddingafzettingen aangetroffen. Beide pakketten zijn afgezet door de Vecht en behoren tot de Formatie van Echteld. In het westelijke deel van het onderzoeksgebied bleek de ondergrond grotendeels verstoord. In het zuiden was de bodem bij eerdere saneringswerkzaamheden in 2015 al tot onder de ontgravingsdiepte geroerd en bij de sloop van de loodwitfabriek in de jaren '70 van de vorige eeuw is ook het noordelijke deel van de sleuf grotendeels afgegraven. Hierdoor bleef nog slechts een smalle strook van maximaal 1,9 m breedte over waar de bodem nog niet verstoord was. Hierin is de rand van een kuil aangetroffen met pottenbakkersafval uit de eerste helft van de 15e eeuw, waaronder een misbaksel van een daktegel. Ook is een overblijfsel van een stookvloer van een steenoven gevonden uit dezelfde periode. Van de vloer resteerde niet meer dan volledig vergruisde bakstenen. Ook de laag onder de vloer was voor een deel aangetast door de hitte van deze veldoven. De oven is waarschijnlijk gebruikt voor de productie van bakstenen voor de bouw van de Pellecussenpoort. Deze poort werd rond 1400 opgericht aan de noordzijde van Utrecht en bewaakte de toegang tot de stad.
