Voor het natuurontwikkelingsproject Markerwadden', dat thans wordt uitgevoerd in het Markermeer, zal grootschalig grondverzet plaatsvinden (o.a aanleg van een zandwinput). Bij dit grondverzet kunnen eventueel voorkomende archeologische waarden in de ondergrond worden aangetast. Om inzicht te krijgen in de aanwezigheid van archeologische waarden in de onderwaterbodem van het plangebied is een Inventariserend Veldonderzoek uitgevoerd in de vorm van boringen (Huizer, 2016). Om met name het reliëf van het Pleistocene zandoppervlak vlak dekkend en efficiënt in beeld te krijgen voor de steentijdverwachting (voorkomen 'rivierduinen), zijn aanvullend op het booronderzoek geofysische metingen uitgevoerd. Drie meetsystemen zijn getest, die van de Chirp Sub Bottom Profiler (Chirp), die van de sparker systeem (Sparker) en die van de Electric Resistivity Tomography (ERT). Uit het onderzoek bleek dat de Chirp systeem geen informatie opleverde met betrekking tot de diepteligging van het Pleistocene oppervlak. De meetresultaten van de Sparker konden alleen geïnterpreteerd worden met behulp van de aanwezige boringen omdat de reflectiepatronen in de meetprofielen niet eenduidig waren. De ERT metingen leverde de beste geologische contrasten op, echter het diepte bereik van de uitgevoerde metingen (ca. 14 m onder het wateroppervlak) was net iets te weinig om de bovenkant van de Pleistocene afzettingen goed in beeld te krijgen. Aanbevolen wordt om in toekomstig onderzoek naar het reliëf van het Pleistocene oppervlak in de onderwaterbodem van het Markermeer het ERT te gebruiken in combinatie met het Boomer systeem zodat onderlinge vergelijking/ controle tussen de systemen mogelijk is en daardoor een beter resultaat wordt verkregen. Voor het ERT systeem moeten - ten opzichte van de in dit onderzoek uitgevoerde metingen - een aantal aanpassingen gepleegd worden wat betreft meetinstellingen en uitgevoerde meetprotocol zodat ook de ondergrond tot 20 m-NAP goed wordt waargenomen.