Deze gepensioneerde militair heeft een bijzondere combinatie van uitzendingen meegemaakt: in 1946 werd hij uitgezonden naar Nederlands-Indië en eind 1979 ging hij naar Zuid-Libanon in het kader van UNIFIL. Zijn zoon zat daar in dezelfde periode. In Batavia was hij onder meer ingezet als militaire politie op het vliegveld Kemajoran. In Haris, Libanon, was hij waarnemend pelotonscommandant transport en was het zijn taak het wagenpark op peil te houden en de jongens aan te sturen die hiervoor zorg moesten dragen. Twee heel verschillende landen, twee heel verschillende missies. Ook zijn vrouw vertelt overigens het een en ander: als vriendin/vrouw én moeder van uitgezonden militairen verwoordt zij wat het thuisfront meemaakt.