geslacht: Man land van herkomst: Irak klasse in land van herkomst: midden leeftijd aankomst NL: 32 stad: Rotterdam vluchtreden: Oorlog en regime van Saddam Hoessein. Al zijn familieleden zijn uit Irak gevlucht en zijn oudere broer is gevangen genomen en vermoord. “In Irak is het onmogelijk om te leven, daar is het heel gevaarlijk nu.” In verband met problemen en gevaar met de Peshmerga is hij in begin jaren ’80 als student al van de ene naar de andere stad gevlucht (binnenlands). relaties met eigen gemeenschap: Hij kent een paar Irakezen in de stad en noemt die niet zijn vrienden, maar kennissen. Ze spreken elkaar af en toe een kwartier, maar spreken heel weinig af. Hij noemt gebrek aan tijd en hard moeten werken als reden dat hij niet veel contact heeft met eigen gemeenschap. opleiding: Financiële Administratie (boekhouding), Universiteit , Irak beroep land van herkomst: Handelaar- Financieel werk in NL: handelaar edelmetalen kinderen: 3 bijdrage aan de stad: Verschillend werk wat hij heeft gedaan ziet hij als bijdrage aan de stad. Hij is van plan vrijwilligerswerk te doen in het buurthuis, door daar bijvoorbeeld gehandicapte en oudere mensen te helpen. Tot nu toe heeft hij dat niet (echt) gedaan, omdat hij door de verzorging van de kinderen niet veel tijd over houdt. opvallend/bijzonder: Wil zijn capaciteit / potentie meer benutten en eigenlijk nog verder studeren, maar ziet zijn middelbare leeftijd en het feit dat hij niet hier geboren is (‘taal en kennis blijven lage niveau’) als een beperking daarvoor. Doordat hij zijn eigen tijd kan indelen als handelaar en zijn vrouw een vaste (kantooruren) baan heeft, regelt hij vooral het huishouden, de boodschappen, de kinderen en kookt hij (Irakees eten). Terwijl hij trots is op zijn kinderen en hun schoolprestaties, vindt hij het jammer dat zijn kinderen meer van fastfood en Nederlands eten houden en dat ze zijn moedertaal niet zo goed spreken. Hij behoort tot een religieuze minderheidsgroep die vooral in Irak is en die bijna allemaal gevlucht zijn, namelijk de Sabie Mandaie. Er zijn heel weinig van deze mensen in Nederland en er is geen religieuze ontmoetingsplaats voor hen. Hij zou er graag een in Rotterdam hebben waar ook activiteiten als tekenen en muziek worden georganiseerd. De vrijheid die hij, in tegenstelling tot in zijn geboorteland, in Nederland ervaart, is heel belangrijk voor hem, hij komt er steeds op terug.