Op verzoek van Frans Diederik van de archeologische werkgroep Schagen heeft Peter Vos op vrijdagmiddag 3 augustus 2012 een veldbezoek gebracht aan de archeologische onderzoekslocatie noordwestelijk van de kruising van de Nes en de spoorlijn. De onderzoekslocatie betreft een nieuwe woonwijk waarbinnen een nieuwe singel is gegraven. Op de locatie zijn door de werkgroepresten gevonden uit de midden ijzertijd (archeologische resten en sporen, waaronder een nederzetting) en vroege middeleeuwen (hoofdzakelijk slootpatronen). Doel van het bezoek was om de samenhang te onderzoeken tussen de natuurlijke geologische afzettingen en de archeologische sporen, ten einde het inzicht te vergroten over de relatie tussen de landschapsgenese en de archeologie uit de pre- en protohistorie. Uit de rondgang langs de singel op het nieuwbouwterrein aan de Nes kwam naar voren dat in het gebied - op de West-Friesezeegat afzettingen – nog een restant van het oorspronkelijke veen voorkomt in de vorm van een oxidatieniveau. In ongestoorde vorm bestaat de kern van het oxidatieniveau uit een zwart verkoold laagje. Dit laagje is het restant van de oorspronkelijke veenlaag.. Omdat de oxidatie laag op veel plaatsen is omgewerkt / vergraven tot in de top van de West-Friesezegat afzettingen gaat het hier zeker niet om een meters dik veenpakket. De oorspronkelijke veenlaag zal warschijnlijk enkele dm dik geweest zijn. Niet geoxideerde restanten van dit oorspronkelijke veen worden nog gevonden in de dieper ingegraven kuilvullingen. De oudste antropogene vergravingen / omwerking van het veen dateerde – getuige het archeologisch vondstmateriaal - uit de midden ijzertijd. In de periode van de midden ijzertijd werd het veen reeds overstroomd door de zee en was het landschap veranderd in een kweldermilieu. Het kleilaagje onder de ijzertijd cultuurlaag laat dit zien. Uit eerdere waarnemingen in Schagen is gebleken dat er een ijzertijd getijdengeul aanwezig is. Vanuit dit systeem zal de klei zijn afgezet. De overstromingsklei is waarschijnlijk ook het basismateriaal dat gebruikt is voor de plaggen die gevonden zijn in de ijzertijd cultuurlaag bij de nederzetting. De kleiafzetting ging op de locatie door tot aan de definitieve indijking van het gebied. Door de bedijking is op het ijzertijd niveau een kleipakket van meer dan een meter afgezet. In deze klei komt een oud (dichtgeslibd) middeleeuws slotenpatroon voor die in het singelprofiel goed waarneembaar waren.
