In het kader van nieuwbouwplannen is een inventariserend veldonderzoek waarderende fase middels proefsleuven uitgevoerd op de locatie Dijkweg 8 te Naaldwijk, gemeente Westland. Het doel van waarderend inventariserend veldonderzoek (middels proefsleuven) is het aanvullen en toetsen van de gespecificeerde archeologische verwachting, zoals geformuleerd in het bureauonderzoek en/of in het Programma van Eisen. Het gaat om gebieds- of vindplaatsgericht onderzoek waarbij het waarnemingsnet wordt verdicht en (extra) informatie wordt verkregen over bekende en of verwachte archeologische waarden in een onderzoeksgebied. Dit omvat de aan- of afwezigheid, de aard, de omvang, de datering, de gaafheid, de conservering en de inhoudelijke kwaliteit van de archeologische waarden (zoals ook vermeld is in §1.2) teneinde een waardestelling te kunnen geven.
Tijdens het proefsleuvenonderzoek is een Romeins bewoningsniveau gevonden, bestaande uit enkele paalsporen en relevant vondstmateriaal. Op basis van het aardewerk dateert de vindplaats uit de 1e-2e/begin 3e eeuw n. Chr. Op een hoger niveau zijn erf-/tuinstructuren aangetroffen in de vorm van onder andere een tweetal waterputten en enkele paalkuilen, waarschijnlijk behorende bij het 19e tot 20e-eeuwse Parochiehuis. De archeologische sporen bevinden zich aan de oostelijke tot noordoostelijke zijde van het plangebied over een oppervlakte van ca 750 m2. De westelijke kant is door recente sloopactiviteiten van de voormalige bebouwing nagenoeg volledig vergraven.
Zowel de Romeinse resten als de resten uit de 19e en begin 20e eeuw worden op basis van hun bijdrage aan de lokale geschiedenis van resp. de Romeinse tijd als ook de lokale geschiedenis van Naaldwijk als behoudenswaardig gewaardeerd.
Advies
Indien behoud in situ niet mogelijk is binnen de kaders van het te realiseren plan, adviseert Vestigia Archeologie & Cultuurhistorie de archeologische sporen en vondsten middels een kleinschalige opgraving nader te onderzoeken en op te graven. Daarbij kunnen zowel de Romeinse vindplaats als ook de op een hoger niveau aanwezige resten uit 19e tot 20e eeuw worden gedocumenteerd.
Het onderzoek van de sporen en vondsten uit de Romeinse tijd richt zich op het meer inzicht krijgen van de aanwezige vondstlaag en sporenniveau met mogelijke erfstructuren in het noordelijke deel van het plangebied. De resten zijn naar alle waarschijnlijkheid in ieder geval over een oppervlakte van ca. 400 m2 te volgen. De sporen bevinden zich op een diepte tussen ca. 0,80 en 1,0 m beneden maaiveld op ca. 0,41 m -NAP.
Het onderzoek van de sporen en vondsten uit de Nieuwe tijd is gericht op het meer inzicht krijgen in de inrichting van het perceel in relatie de voormalige parochiewoning en RK-kerk die eind 18e eeuw is gesticht, herbouwd in de 19e eeuw en nadien rond 2e kwart van de 20e eeuw is afgebroken. Deze sporen zijn over de gehele lengte van het onderzoeksgebied aanwezig binnen een gebied van ca. 750 m2. De bovenzijden van de sporen bevinden zich op een diepte tussen ca. +0,42 en -0,25 m t.o.v. NAP.
Vanwege het onderzoek op twee boven elkaar gelegen niveaus wordt geadviseerd de vindplaats in twee opgravingsvlakken te documenteren: een vlak op het niveau Nieuwe tijd onder de bouwvoor, vanaf 0,42 m +NAP, en een vlak op het niveau Romeinse tijd in de natuurlijke Gantelafzettingen, vanaf ca. 0,40 m NAP en samenhangend met een voor het gebied kenmerkend vegetatieniveau. Het totale opgravingsvlak betreft ca. 750 m2, afgaande op de aanwezigheid van de sporen uit de Nieuwe tijd binnen het plangebied.
Voorafgaand aan het uitvoeren van een opgraving dient eerste een Programma van Eisen te worden opgesteld, dat door het bevoegd gezag moet worden goedgekeurd.
