Door middel van een systematisch grid van grondboringen kon een goed inzicht worden verkregen in de bodemopbouw ter plaatse van het onderzoeksgebied. Van de 126 boringen die werden geplaatst bleken er in totaal slechts 11 te zijn die een verstoring in het bodemprofiel lieten zien. Gelukkig waren in vrijwel alle gevallen de verstoringen erg ondiep en hebben daarom vermoedelijk zeer weinig gevolgen voor het bodemarchief. Op vier plekken kon niet voldoende diep worden geboord maar is het bodemprofiel naar alle waarschijnlijkheid nog wel intact.
De overige boringen vertoonden een intacte bodemopbouw waar eventuele archeologische resten zich absoluut ongestoord kunnen bevinden. De gunstige ligging van dit gebied was al aantrekkelijk voor onze prehistorische voorouders, dus de kans dat onder de Noordbargeresch archeologische resten bewaard zijn gebleven is zeer groot. Een vijftal boringen leverden aanwijzingen voor antropogene sporen. Hier waren behalve een natuurlijk intact bodemprofiel ook indicaties voor een "oud oppervlak" ofwel een (prehistorisch) loopniveau. In boring 97 werd onderin de B-horizont bovendien houtskool waargenomen. De aanwezigheid van houtskool verraadt vaak de aanwezigheid van activiteiten uit de prehistorie. Uit de historische tijd tot slot kon het fietspad worden toegeschreven zoals dat momenteel in min of meer noord-zuid richting vanaf bejaardencentrum Holdert in zuidelijke richting loopt. Dit geasfalteerde fietspad blijkt exact overeen te komen met de oude Kerkweg zoals deze vroeger van Noordbarge naar Emmen liep. Elders zijn deze oude kerkepaden veelal verdwenen door herinrichting, ruilverkavelingen of woningbouw. In die gevallen dat ze nog bestaan zijn ze door overheids- of particuliere instellingen meestal opgenomen als beschermd gebied vanwege hun cultuur-historische waarde.
Samenvattend kan worden gesteld dat de Noordbargeresch naar alle waarschijnlijkheid een rijk bodemarchief bevat dat zeer waardevolle gegevens herbergt betreffende de prehistorie ter plaatse. De oude Kerkweg verdient het om in wat voor toekomst dan ook voor het nageslacht herkenbaar te blijven.
