In de wintermaanden van 1997-1998 heeft er een opgraving plaatsgevonden in het zuidoostelijke deel van de binnenstad van Tiel. Het onderzoek werd verricht op een vrijwel rechthoekig terrein, dat wordt omgeven door de Eerste Bleekveldweg aan de noord- en oostzijde, de Wethouderskade aan de zuidzijde en de Schoolstraat aan de westzijde. Het terrein staat bekend onder het toponiem Het Bleekveld. Het totale terrein heeft een oppervlakte van ca. 65 x 40 m waarvan ongeveer 36% is onderzocht. Het archeologisch onderzoek werd uitgevoerd door de Rijksdienst voor het Oudheidkundig Bodemonderzoek (ROB) in opdracht van en in samenwerking met de gemeente Tiel. Aanleiding tot het orderzoek was de door de gemeente Tiel geplande nieuwbouw op deze locatie, in de vorm van een carrévormig complex van winkels en daarboven gelegen woningen. Het onderzoek is tot nu toe de laatste schakel in een keten van opgravingen in de Tielse binnenstad, waarbij archeologische resten behorende bij oudste bewoningsfase van de stad zijn onderzocht. Opgravingen aan de Achterweg, de Koornmarkt en de Tol, uitgevoerd tussen 1994 en 1996, hebben een schat aan informatie opgeleverd over de ontwikkeling van de handelsnederzetting Tiel vanaf de 10e eeuw.1 Hierbij zijn zowel resten van het havengebied als verschillende zone's van de nederzetting onderzocht. Daarnaast zijn reeds in de 50er jaren de sporen van de voorlopers van de huidige Sint-Maartenskerk onderzocht. Tijdens de opgraving op het Bleekveld zijn aanvullende gegevens verzameld over het gebied dat achter de haven en het handelskwartier was gesitueerd. Op het terrein zijn twee parallelle opgravingsputten aangelegd die, hoewel ze niet ver van elkaar verwijderd waren, een zeer verschillend beeld hebben opgeleverd. In de eerste put, gelegen langs de Schoolstraat, werden slechts enkele grondsporen, voornamelijk greppels, aangetroffen. Deze sporen dateren voor het grootste deel uit de 10e/11e eeuw en lijken erop te wijzen dat dit deel van het terrein in die periode niet erg intensief werd gebruikt en deel uitmaakte van de overgangszone van de nederzetting naar een achtergelegen, meer open gebied. In de tweede opgravingsput zijn de resten van een huiserf teruggevonden, waarop in twee fasen een gebouw heeft gestaan. Achter en naast de gebouwen lagen een groot aantal kuilen, waarvan vele met mest waren opgevuld, en enkele waterputten, die de indruk geven dat we hier met een relatief open bebouwing te maken hebben in het agrarische deel van de nederzetting. Dit open karakter lijkt ook in de volgende perioden te zijn blijven bestaan. Op het terrein zijn een aantal (beer)kuilen uit de late 14e/vroege 15e eeuw en de late 15e/vroege 16e eeuw aangetroffen. In deze periode behoorde het terrein waarschijnlijk bij de bezittingen het Sint-Agnietenklooster en was het perceel gedeeltelijk als boomgaard in gebruik. Daarnaast werd het terrein voor het bleken van wasgoed gebruikt. Deze functie wordt nog weerspiegeld in de naam van de straat ten noorden een oosten van het terrein en het toponiem van dit blok. In 1604 werden op het Bleekveld woningen gebouwd en uit deze bewoningsfase stammen een tweetal waterputten. In de 19e eeuw werd een riool aangelegd dat in de zuidelijke gracht afwaterde en dit riool bleef tot in het begin van de 20e eeuw in gebruik.