Oral history interview met een vrouw die tijdens de Tweede Wereldoorlog een relatie heeft met een Duitse soldaat. Ze willen trouwen, maar het duurt drie jaar voor de Duitse overheid toestemming geeft. Haar vriend wordt intussen overgeplaatst en COLD15 trouwt uiteindelijk met de handschoen, want haar militair krijgt geen verlof. Ze verliest haar Nederlandse nationaliteit en moet naar Duitsland om te werken. Ze gaat bij haar schoonouders wonen. Tijdens verlof van haar man raakt ze zwanger. Om haar familie te kunnen ontmoeten, spreken ze een paar keer af bij de grens.

Na de oorlog weet ze niet of haar man nog leeft en gaat ze naar Nederland. Ze wordt opgepakt en verhoord, maar niet kaalgeschoren. Om in Nederland te kunnen blijven, moet ze scheiden van haar man. Na enige tijd krijgt ze bericht dat haar Duitser nog leeft. Ze gaan elkaar brieven schrijven. In 1949 ontmoeten ze elkaar weer en vier jaar later trouwen ze voor de tweede keer. Sinds 1970 wonen ze in Nederland. De echtgenoot van COLD15 neemt ook deel aan het interview.

De aanleiding voor dit interview was het samenstellen van het boek 'Wie geschoren wordt moet stil zitten: de omgang van Nederlandse meisjes met Duitse militairen' / Monika Diederichs (2006). De voorwaarden voor het aanvragen van het interview staan beschreven in het veld 'Remarks’.