De steentijdvindplaats is opgegraven in vakken van 1 m2 die waren onderverdeeld in lagen met een dikte van 5 cm. Het materiaal uit de vakken is gezeefd over een maaswijdte van 3 mm. In totaal zijn op deze wijze 1167 verzameleenheden opgegraven. Het vondstmateriaal dat aan de steentijd is toegekend bestaat uit vuursteen, aardewerk, natuursteen, een deel van het houtskool en een deel van het verbrande botmateriaal. Op basis van deze vondsten kan worden gesteld dat op het terrein sprake was van kampementen uit het mesolithicum en van een nederzetting van de trechterbekercultuur. De tijdens de opgraving aangetroffen resten uit de ijzertijd bestaan uit enkele scherven aardewerk en een smalle sloot. Uit de middeleeuwen komt een behoorlijke hoeveelheid vondsten en grondsporen, met name diepe grondwinningskuilen. De resten uit de nieuwe tijd bestaan uit een paar funderingen en een waterput, behorende bij de vroegere bebouwing langs de Langestraat en het Boterdiep. Deze sporen en vondsten passen wat betreft aard en ouderdom goed bij de funderingsresten die in 2009 zijn opgegraven: ondiep gefundeerde huizen uit de tweede helft van de 19e eeuw nabij de Langestraat en gebouwresten uit de 18e eeuw aan het Boterdiep.