De geinterviewde werd opgeroepen voor militaire dienst in 1939. Hij was infanterist bij het 14de Regiment. Hij had een goede tijd. Hij maakte weinig mee van het uitbreken van de oorlog. Op dat moment was hij in Rosmalen. Hij vertelt over de Meidagen. Hij moest uiteindelijk opkomen in Amersfoort. In krijgsgevangenschap werd hij naar Mulberg an der Elbe gebracht en vervolgens naar Brux. Hij werkte hier op verschillende plaatsen. Hij vertelt over het kampleven, de medische verzorging en het fabriekswerk. Hij schuilde tegen bombardementen. Hij vertelt over de Rode Kruis pakketten en hoe hij brood meesmokkelde vanaf de bakkerij waar hij werkte. Hij had weinig contact met Duitsers en heeft ook geen wrok tegen hen ontwikkeld. Na de bevrijding door de Russen keerde hij op een langdurige reis terug naar huis.